اسکلت فلزی ساختمان ها، یک ترکیب از اعصای جدا از یکدیگر است. این اعضا باید به روش های مناسبی به هم وصل شوند. اتصالات در اسکلت های فلزی نقش مهمی دارند. این اتصالات شامل عناصر اتصال دهنده مانند ورق ها، نشتی ها، لچک های اتصال، ورق های اتصال در گره می باشد. ابعاد طراحی این اتصالات باید به گونه ای باشد که تنش موجود از تنش مجاز مورد نظر کم تر گردد.
اتصالات مختلفی را در اجرای اسکلت فلزی می‌توان نام برد. از جمله: اتصال پرچی، اتصال جوشی و اتصال پیچی که هر یک از آنها دارای محاسن و معایبی می‌باشند. که در اینجا به دلیل اتصالات جوشی فقط به معایب و محاسن جوش اکتفا شده است.
اتصال انتهای تیرها، شاه‌تیرها و خرپاهایی که داشتن مقداری صلبیت در تکیه گاه‌های آنها مورد نظر باشد، جز اتصالات لنگر گیر می‌باشد.
این اتصالات در اسکلت فلزی دو نوع‌اند:
معمولا نبشی‌های اتصال را به اندازه‌ی ۱۰ تا ۱۲ میلی‌متر از انتهای جان تیر فاصله‌ی آزاد می‌گذارند تا اگر تیر در حدود رواداری‌های مجاز (خطا در برش تیر –انحراف ستون) بلند باشد، بدون بریدن سر آنها و تنها با جابه جا کردن نبشی آن را نصب کنند.
این اتصال را برای عکس العمل‌های تیر کم‌تر از ۱۵ تن به کار می‌برند. در این اتصالات سعی میشود که حداقل گیر داری به وجود آید و زاویه ی بین تیر و ستون تا حد امکان آزادی دوران داشته باشد.
نبشی نشیمن عمل نصب و تنظیم تیر را آسان می‌کند. این نبشی را معمولا قبلا در پای کار در ارتفاع لازم به ستون جوش می‌دهند و بعد تیر روی آن سوار و به آن جوش میشود. در این اتصال اسکلت فلزی، نبشی کمکی دیگری را در بالای تیر نصب و جوش میشود. که در محاسبه در مقابل عکس العمل تکیه گاه به حساب می‌آیند . و عمل آن تنها ثابت کردن تیر در محل خود و تامین تکیه گاه عرضی و جلو گیری از غلتیدن آن است. سعی میشود که اتصال با نبشی نشیمن تا حد امکان انعطاف پذیر باشد تا از آزادی و دوران تیر در تکیه گاه جلو گیری نشود. و در حقیقت، اتصال ساده و مفصلی باشد تا در تکیه گاه ایجاد لنگر نکند. معمولا عرض نشیمن نباید از ۷.۵ سانتی‌متر کم‌تر باشد. در آیین نامه، عرض استاندارد را ۱۰ سانتی‌متر برای نشیمن انتخاب کردند. برای این AISC نامه منضور نبشی فوقانی را با ابعاد ظریف و فقط دو لبه‌ی انتهایی بال‌های آن را (در امتداد عرض بال تیر) جوش می‌دهند.
اسکلت‌فلزی برش ستون ھا و برش پروفیل ھای و آن ھم چنین ستون مونتاژ ھا و سپس برش ورق ھای ستون و مونتاژ آن ورق ھا روی ستون و از پس آن ساختن نشیمن تیرھا و مونتاژ آن ھا روی ستون ھا می باشد.
بیشتر بخوانید: استفاده از سوله صنعتی چه مزایایی دارد؟
ضخامت ستون ھا ھمچنانکه بالا می رویم کاھش می یابد. در طبقات بالاتر اسکلت فلزی از تیرآھن ھای با نمره پایین تر نسبت به طبقات پایین استفاده می شود و دلیل آن ھم کاھش بار در طبقات فوقانی می باشد. برای تقلیل اندازه ستون روش معمول این است اختلاف ضخامت اتصال پلیت در طرفین و جوشکاری آن صورت می پذیرد.
ستونھا به وسیله قلاب ھایی که در سر آن وصل شده توسط جرثقیل بلند شده و در محل مورد نظر که قبلا آکس در روی بیس پلیت مشخص شده قرار می گیرد.
پس از اینکه جوشکاری ھای اولیه صورت گرفت و ستون در محل خود قرار گرفت در این مرحله باید بقیه نبشی ھا و پلیت ھای لازم به پایه ستون و صفحه ستون جوش گردد و در داخل نبش ها حتما لچکی هایی جوش شوند.
عبارت است از تکه ای از پلیت به ضخامت مشخص که شکل آن تقریبا شکل بریده شده و بر دل نبشی ھای متصل شده جوش می گردد. در حالی که بسیاری از بخش ها با نورد گرم یا سرد ساخته می شوند، دیگران با جوشاندن صفحات مسطح یا خم می شوند (به عنوان مثال، بزرگترین بخش های توخالی دایره ای از صفحات مسطح خم شده به یک دایره و جوش داده شده ساخته شده است.)
اصطلاحات زاویه ای آهن، آهن کانال و آهن ورق از زمانیکه قبل از استفاده از آهن به منظور استفاده تجاری از فولاد جایگزین شده است، مورد استفاده قرار می گیرد. آنها بعد از دورانی از قلعهای صنعتی زندگی می کنند و هنوز هم گاهی اوقات امروزه به صورت غیررسمی، با توجه
به زاویه فولاد، سهام کانال و ورق، امروزه شنیده می شوند؛ با این که آنها فاقد اشتباه هستند (در مقایسه با فویل قلع که گاهی اوقات غیر رسمی برای آلومینیوم استفاده می شود فویل) در نوشتن رسمی برای زمینه های فلزکاری، اصطلاحات دقیق مانند سهام زاویه، سهام کانال و ورق استفاده می شود.
اسکلت فلزی ساختاری است که از ترکیب سازمانی از اعضای فولاد و فلز سفارشی ساخته شده برای پاسخگویی به نیازهای معماری و مهندسی کاربران استفاده می شود. این نوع ساختار به طور گسترده ای در پروژه های ساخت و ساز در مقیاس متوسط و بزرگ (ساختمان
های پیش ساخته شده) با ویژگی های مفید فولاد مورد استفاده قرار می گیرد. اسکلت فلزی شامل زیر ساختار یا اعضای یک ساختمان ساخته شده از فولاد و فلز ساختاری است. فولاد سازه ای مواد ساختمانی فولادی است که با فرم خاص و ترکیب شیمیایی با مشخصات خاص مورد استفاده قرار می گیرد.
مواد اصلی فولاد سازه، آهن و کربن هستند. منگنز، آلیاژها و مواد شیمیایی خاص نیز به آهن و کربن اضافه شده است تا قدرت و دوام را افزایش دهد. فولاد ساختاری توسط نورد گرم یا سرد ساخته میشود . یا با جوشکاری صفحات مسطح یا خم ساخته میشود. فولاد سازه دارای اشکال، اندازه و اندازه های مختلف است. اشکال مشترک شامل I-beam، کانال ها و زاویه ها است.
پانوشت: هزینه ساخت سکلت فلزی , اجرای اسکلت فلزی ساختمان , ساخت سوله
ضخامت ستون ھا ھمچنانکه بالا می رویم کاھش می یابد. در طبقات بالاتر اسکلت فلزی از تیرآھن ھای با نمره پایین تر نسبت به طبقات پایین استفاده می شود و دلیل آن ھم کاھش بار در طبقات فوقانی می باشد. برای تقلیل اندازه ستون روش معمول این است اختلاف ضخامت اتصال پلیت در طرفین و جوشکاری آن صورت می پذیرد.
از تکه ای از پلیت به ضخامت مشخص که شکل آن تقریبا شکل بریده شده و بر دل نبشی ھای متصل شده جوش می گردد. در حالی که بسیاری از بخش ها با نورد گرم یا سرد ساخته می شوند، دیگران با جوشاندن صفحات مسطح یا خم می شوند (به عنوان مثال، بزرگترین بخش های توخالی دایره ای از صفحات مسطح خم شده به یک دایره و جوش داده شده ساخته شده است.).
اسکلت فلزی ساختاری است که از ترکیب سازمانی از اعضای فولاد و فلز سفارشی ساخته شده برای پاسخگویی به نیازهای معماری و مهندسی کاربران استفاده می شود. این نوع ساختار به طور گسترده ای در پروژه های ساخت و ساز در مقیاس متوسط و بزرگ.