سازه پیش ساخته LSF – مجری سازه سوله
یکی از روش های مدرن و صنعتی که در کشورهای پیشرفته که برای ساخت سوله
به کار میرود روش LSF که مخفف Lightweight steel framing بوده و به معنی سیستم
ساخت قاب سبک فولادی با پوشش ساندویچ پانل سقفی و دیواری میباشد. اجرای
این سازهها از سال ۱۹۵۰ در برخی از کشورها از جمله کانادا،آمریکا، استرالیا و ژاپن آغاز شد
و اولین کارخانه LSF در ایران، در سال ۱۳۸۵ تاسیس گردید. سازه LSF سازه ای پیش ساخته
و سبک بوده و ساخت آن مشابه ساخت ساختمان های چوبی بوده،و عمدتا برای ساختمان های
کوتاه و تعداد طبقات کم به کار میرود.و سوله های با ارتفاع و دهانه بزرگ را نمیتوان با این
روش پیاده سازی کرد.ساختار اصلی سازه توسط اجزایی به نام Stud، وادار، تراک یا رانرو
اجزای فولادی گالوانیزه به روش نورد سرد ساخته میشود.
سازه های سبک فولادی LSF به دلیل یکپارچگی اجزای تشکیل دهنده و سبکی وزن، بهترین
عملکرد را در برابر نیروهای برشی ناشی از زلزله از خود نشان میدهد و در مقایسه با ساختمان های
با بار مرده و مصالح ساختمانی سنگین یک مزیت مهم محسوب میشود. استفاده از تکنولوژی CAD/CAM
در این سیستم، به گونهای هوشمندانه، انسجام سازه را در نظر میگیرند و بارها و مقاطع را به طور متناسب تنظیم میکند.
به سازه اعمال میکند که تا سازه ای کارآمد را خلق کند.
این سازهها برای محل هایی که زمان انجام پروژه و سرعت ساخت اهمیت دارد گزینه فوق العاده ای
است همچنین مناسب افرادی است که به یک فضای فعالیت مربوطه کم وسعت نیاز پیدا
میکنند و قادر به پرداخت هزینه های گزاف ساخت یک سوله بزرگ نیستند و قصد دارند کارگاه
سریعتر به بهره برداری و بازدهی برسد. از همین رو به یک سازه که با صرف زمان و هزینه
کم قابل ساخت باشد نیاز است که با توجه به قابلیت های بالای آن جایگزین مناسبی نسبت
به سازه های فلزی سنگین برای ساخت سازه های کوچک میباشد. سیستم LSF یا سازه های
سبک با قاب های فولادی،به صورت پیچ و مهره ای نصب می شودو برای
سازه های با ارتفاع ۶ متر و دهانه ۱۰متر قابل اجرا میباشد.
این سازهها را طبق طرح معماری ساختمان در محل کارگاه یا کارخانه تولید میکنند و سپس مجموعه اجزای سازه را در محل مورد نظر با استفاده از پیچ های سرمته ای و دیگر اتصالات نصب و برپا میکنند.مهمترین عامل در این سیستم، مقاطع فولادی جدار نازک هستند. این مقاطع معمولاً با استفاده از ورقهای گالوانیزه، به روش سرد نورد شدهاند. در این سازهها، پروفیلهای با مقاطع Z، C و U و با عرض ۸۹ تا ۳۰۸ میلیمتر استفاده میشوند. پروفیلهای مذکور به عنوان جایگزین مناسبی برای سازههای فلزی و بتنی مورد انتخاب قرار میگیرند.ضخامت آنها بر حسب نوع کاربردی که دارند میتواند از ۰.۶ تا ۲۰۵ میلی متر متغیر باشد.سقف نهایی این سولهها اغلب به صورت شیب دار و با استفاده از خرپاهای فلزی ساختوساز میشود. پوشش نهایی کار نیز از جنس گچی، سیمانی و یا چوبی میباشد. مصالح تکمیلی سوله های ساخته شده به این روش بسیار سبک بوده و از جمله مصالح نوین میباشد ولی نتیجه نهایی تفاوتی با ساختمان های سنتی به لحاظ ظاهری ندارد.
کاربرد این سازهها عموما به صورت یک سیستم سازه ای مستقل و اکثرا در انبوه سازی ساختمان های دو طبقه، احداث سالن های اداری و مدیریتی در سوله و کارگاه، پروژه های ویلا سازی، ساخت اضافه بنا بر روی بام، ، ساختمان های مسکونی، واحدهای صنعتی و سالن های ورزشی یک طبقه، ساخت رستوران در طبقه بام یک شرکت مهندسی، احداث سالن اجتماعات برای یک آژانس مسافرتی، توسعه بنا شهرداری به منظور ساخت سالن کنفرانس، تجهیز کارگاهها، ساخت انواع سردخانه و گرمخانه بسیار مناسب هستند.
این سازهها به دلیل استقامت بالا در برابر شرایط جوی نامساعد و باد و باران بهترین گزینه برای ساخت پانل های نگهدارنده خورشیدی هستند. از این سازهها میتوان به عنوان پارتیشن بندی فضا در برجها که با این کار علاوه بر کاهش وزن کلی ساختمان، هم نیروی لرزه ای کمتری به ساختمان واردشده و هم سبب کاهش هزینه های جانبی نیز میگردد.